Yukarıdaki tabloda kırmızı çizgilerle birleştirdiklerim, hem marka, hem vitola olarak aynı olan purolar. Hangileri derseniz, Padron Family Reserve, Dunhill Heritage Robusto ve La Boheme Pittore. Marka olarak da Alec Bradley, CJ'da Robusto vitola listeye girmişken, CA'da Toro vitolası ile 15 numaraya seçilmiş.

 

Listelerin her ikisinde de, geçen seneki karşılaştırmada yaptığım tesbiti doğrular bir durum söz konusu. Bu da, Nikaragua yapraklarının kullanımının git gide artıyor olması. Geçen sene listeye giren puroların dolgu yaprak harmanlarında %40 oranında Nikaragua kullanılırken, bu sene bu rakam %51(CJ) ve %54(CA) oranlarına çıkmış. Hem politik stabilite, hem de zararlılardan ve doğal afetlerden uzak tarlalar, Nikaragua'nın önünü sonunda açmışa benziyor. Fabrika menşei olarak da yine Nikaragua %40 gibi baskın bir oranla karşımıza çıkıyor. 

 

Buna karşıt, bir zamanların en gözdesi - aslında hala gözde tabii ki - olan Dominik Cumhuriyeti, fabrika menşei olarak CA listesinde %30'larda iken, bu CJ listesinde %12 oranına gerilemiş bile. Bu düşüşün tersine, Honduras ise, hem her iki listedeki puroların harmanında kullanılan tütün oranında, hem de fabrika menşei olarak yükselişte. Bu oran CJ listesinde Honduras için %25 sınırına dayanmış durumda.

 

Ekvador yaprakları, geçen sene de olduğu ve beklendiği gibi CJ listesinde %38, CA listesinde %28 ile yine sargı yaprakların gözdesi. Fakat her iki listede de yine, Nikaragua sargı yaprakları %25 ve %28 ile hemen ikinci sırada. Nikaragua, sargı yapraklarına da göz dikmiş anlaşılan. 

 

Beni biraz şaşırtan, Brezilya yapraklarının son zamanlara sıkça adının duyulmasına rağmen, harmanlarda çok fazla karşımıza çıkmamış olması. CJ listesinde hiç yokken, CA listesinde ise kullanımı sadece %4 civarlarında. Ben biraz daha fazla bekliyordum.

 

Puronun anavatanı Küba puroları ise listede yine geçen seneki gibi kendine %10-16 civarlarında yer bulabilmiş durumda. Geçen sene de buna benzer bir sonuç vardı. 

 

İki liste arasında yakalayabildiğim başlıca farklardan biri de, listeleri oluşturan vitolaların yüzük kalınlıkları. CJ'ın Avrupa kaynakalı, CA'nın Amerika kaynaklı dergiler olduğunu düşünürsek, şimdi bahsedeceğim farklılık sanırım, vitola tercihinde Avrupa ve Amerika arasındaki farkı ortaya koyuyor. CJ listesindeki vitolaların yüzük kalınlıkları, ortalama 49 ile, oldukça farklılık gösterirken, CA listesindeki vitolaların yüzük kalınlıkları 52 ortalama ile, genellikle 50+ seviyelerinde. Hatta, CA listesinde sadece iki puro 50 yüzük çapının altında. 

 

Bir diğer fark ise, CA listesindeki puroların harmanlarında kullanılan tütünlerin menşeilerindeki çeşitlilik. Brezila, Kolombiya, Kosta Rika ve Kamerun tütünleri CJ listesinde hiç yokken, CA listesinde karşımıza çıkıyor.

 

Karşılaştırmayı bitirmeden evvel, listeler arasındaki son bir benzerlikten bahsetmek istiyorum ki, bu da aslında puroya ilgi duyanların tercihlerinin hangi yöne doğru gittiğinin bir göstergesi olsa gerek. Siz de büyük ihtimalle farketmiş olabilirsiniz ki, listelerde kendine yer bulan puroların hatırı sayılır bir bölümü, maduro yada maduroya yakın koyulukta sargı yaprağına sahip purolar. Bu da artık daha fazla fermentasyona tabii tutulmuş, dinlendirilmiş yada güneş altında yetiştirilmiş sargı yapraklarına olan ilginin arttığının göstergesi. 

 

Listelerde hangi marka yada vitolalar olursa olsun, yine de benim tezim, en iyi puronun, tüttürenin kendi keyfine ve damak tadına uygun gördüğü yönünde. Geçen sene de dediğim gibi, listede her damak tadına göre bir puro mevcut gibi, ama sizin için yine en iyi puro, listede olmasa bile, damak tadınıza en uygun puro olacaktır. Ama tekrar yinelemek gerekirse, Nikaragua yine gümbür, gümbür geliyor.

 

Keyifli tüttürmeler...