Puro içmek başlı başına bir keyif. İçmek istediğiniz puroyu ilk görüşünüzden, son nefesi çekene kadar geçen süre büyük bir zevk. En başından sonuna kadar doğru yapılması gereken bir ritüel.

Dedim ya, ilk gördüğünüz an bile çok önemli. Çünkü o andan itibaren puro size konuşmaya ve kendi özelliklerinden bahsetmeye başlıyor. Yağlı Maduro sarıcı yaprağa sahip bir puro gözlerinize güç gösterisi yaparken, yanında duran üzerinde hafif bloom bulunan başka bir puro doğru şekilde yıllanmış olduğun verdiği mağrur duruşuyla tecrübesini konuşturuyor olabilir. Hangi puroyu seçecek olursanız olun, humidordan çıkartırken önce puronun üst yüzeyini gözlerinizle bir süzün. Damarlı olup olmadığını, rengini gözden geçirin. İki parmağınızın arasına aldığınızda çok hafifçe sıktığınızda, zamanla geliştirdiğiniz deneyimle ne kadar iyi sarılıp sarılmadığını da anlayabilirsiniz. Şapka kısmını kesmeden yapmanız gereken son bir şey var, o da puronuzun yakmadan evvelki kokusuna bakmak. İyi bakılmış ve uygun şartlarda yıllanmış bir puronun kokusu humidorunuzdaki diğer puroların da etkisiyle muhteşem bir kokuya dönüşmüş olmalı.

Artık sıra puronuzu, şapkasını keserek ve ayak kısmından yakarak içmeye hazır duruma getirmek. Tabii ki basit gibi gözüken bu iki işlemin de yine kendine has püf noktaları mevcut. Önce puroyu nereden ne kadar keseceksiniz. Puronun şapkasının, puronun gövdesiyle buluştuğu noktaya "omuz" denir. Sizin puronuzu "Cutter" ile keseceğiniz nokta da, bu omuz noktasına yakın ama geçmeyecek bir yer olmalı. Kestiğiniz nokta omuzu geçer gövdeye kayarsa, yapabileceğiniz en iyi şey, humidorunuzdan içmek için başka bir puro seçmek olacaktır. Zira, şapka tamamen gittiği için sarıcı yaprağı tutamayacak ve puronuz lime lime olacaktır. Bu arada "Cutter" ile kesmek sadece bir yöntem. Diğer kesim yöntemlerine başka bir makalemde detaylıca değineceğim.

Puronuzun aromasını artık damağınızda hissetmek için sadece yakmanız yeterli. Fakat nasıl? Puronuzu yakarken dikkat edilecek en önemli hususlardan biri ateş kaynağı. Puronuzun aromasını ve bukesini bozabilecek her türlü ateş kaynağından uzak durun. Bunlara örnek olarak, günlük kullanılan kimyasalı bol kibritler, normal gazlı çakmaklar, mum vb. Bu yüzden ateş kaynağınız kokusuz olmak durumunda. Piyasada buna uygun oldukça çeşit çakmak ve gaz kombinasyonları mevcut. Bunun yanında puronuzu Tubo'ların içinden çıkan sedir parçalarından bir parça ile tutuşturmak da oldukça kabul gören ama nispeten daha zor ve uzun bir yöntem. Bu durumda ilk önce sediri tutuşturmanız gerekiyor. Bir diğer önemli nokta, puronuzu yakarken alevin puroya yakın ama değmiyor olması. Malum alevin en sıcak noktası uç noktası. Öncelikle alevi değdirmeden puronuzun ucunu ısıtmanız doğru bir hareket olacaktır. Bunu ayak kısmını alev üzerinde puronuzu hafif parmaklarınızın arasında döndürerek kömürleşecek şekilde yapmanız gerekiyor. Son olarak da iki dudağınızın arasına götürüp ilk olarak bir kez dışarıya doğru üfleyip sonrasında yine alev değmeden puronuzdan hafif hafif nefesler çekerek yakabilirsiniz.

Puroların tatları genellikle baştan sona aynı kalmazlar. İçmeye başladıktan sonra artık bu farklı tatları dilinizde ve damağınızda ayırt etmeye başlayabilirsiniz. 

Sona yaklaştığınızda da yapmanız gereken artık sadece puroyu tablanızda bırakarak onunla vedalaşmak. Puronuzu sigara gibi bastırarak söndürmek kabul edilemez. Siz damağınızda kalan o aromayla ayrılırken, puronuz da kendi ateşiyle vedalaşmaya başlamış oluyor. İngilizlerin dediği gibi; "You don't kill a cigar, you let it die".